In Sherry Turkle's TED.com 2012 talk about how the screen influences our lives, of being alone together she says:

"Our little devices in our pockets are so physiological powerful that they don't only change what we do they change who we are"

She talks about the 'important new skill of making eye contact while you're texting' 

Makes me think of my 8 year old daughter who recently replied quite serious when I asked her to look into the other person's eye with whom she was having a conversation: "Why? when you're on the phone you don't look into the other person's eye either" 

There are many signs around showing us humans finding it more and more difficult to make a connection that makes you feel you are connected:

Simon Sinek about the handshake (bring back the human spirit into all of the interactions), about  Google's CEO, Eric Schmidt about turning of your device  (Take your eyes off the screen and look into the eyes of the person you love. Have a conversation — a real conversation ),  a funny one about offering pedestrians Seeing people so they can keep texting clearly . I always thought that technology was there to support creation, communication and connection not to take away. To me one key technology, the ancient art of storytelling (using pen and paper) shows its power in the Award winning documentary: Children full of live you   "If one child is unhappy every child is unhappy".

Introspection is out, and outrospection is in. Philosopher and author Roman Krznaric explains how we can help drive social change by stepping outside ourselves. Taken from a lecture given by Roman Krznaric as part of the RSA's free public events programme.

A must see this award winning documentary if you are interested in following your passion, perseverance, resilience and the power of artistic expression.

"The  struggles of a homeless, undocumented immigrant teen and her journey in search of herself through the power of art, is the main theme behind “Inocente,” the Oscar winner for “Best Documentary Short" this year at the 85th Academy Awards. "
Trailer below and click here to read the full article on Huffinton Post

In een artikel van Sarah Green voor Harvard Business Review " Making Process Planning Cool Again " beschrijft  ze hoe Toyota die haar befaamde efficiente process planning methoden inzet om non profit sectoren te helpen (win).

"It builds homes. It feeds the hungry. It heals the sick."

Van een voedselbank die de rij wachtenden drastisch deed slinken en het versneld bouwen van huizen in het gebied waar orkaan Kathrina huishield tot het verkleinen van de rijen wachtenden van een Eerste Hulp van een ziekenhuis.

Hier klikken om te bewerken.

Do you know that 80% of the USA working force is not happy in their job? 

In the Netherlands they claim its 35%, but I believe in reality its much higher.

For myself I found a way to enjoy the work I do. Here is how.

I haven't found a proper Dutch translation for the word resilience. 

However I do believe the word and its meaning will become more and more intertwined into our society.
Just like empowerment has been for quite a while covering many areas from mental healthcare to management.  Another 'novel' word I'm sure we'll be seeing more is quantified self. 

De tijd waarin we leven heeft zoveel te bieden. Toegang tot kennis gaat sneller en is meer dan  dan ooit binnen bereik.

Wat ik mis echter is de diversiteit van deelnemers in de discussie over de toekomst van onderwijs. 
Met name het gemis van de stem van de 'ervaringsdeskundige' de uitvallers, late- en zij instromers, degenen die een (on)bewuste keuze maakten om niet het geijkte pad te kiezen.  Die wel degelijk van leren houden en werk doen waarvan ze energie krijgen. Ik ben geboren in de jaren '70,  alleen al daarom zou ik zeggen ervaringsdeskundige. 

Alhoewel deze blog enige tijd zat te broeden in de draft, is 12/12/12 een mooi moment om mijn Ambitie verder kracht te geven;  dat ik mijn 'alternatieve' verhaal over leren en werken meer mag gaan verspreiden. 

How do you identify advocates in the sea of members? 

Gisteren heb ik tijdens de opening van het Talent naar de Top congres met performer  Ester Natzijl, een controversiële schaak wedstrijd tussen de 17 jarige, Judit Polgar en wereldkampioen Gary Kasparov opnieuw 'uitgespeeld'

Een week ervoor werd ik gevraagd om een theatrale opening te verzorgen voor het congres  Talent naar de Top ,  een initiatief voor meer diversiteit in de Top van het bedrijfsleven.
Omdat schaken een belangrijk thema was werd voorgesteld om op het podium een live schaakspel te spelen. 

Op zoek naar een link tussen schaken en diversiteit, ofwel...schaken en vrouwen werd al snel duidelijk dat ik geen vrouwelijke top schaakster kon noemen. Wel Karpov, Kasparov en Jan Timman met die namen ben ik groot gebracht.  Een beetje surfen leverde 2 opmerkelijke resultaten op.

Ik heb de wens om verschillende werelden te verbinden. 
Al meer dan 20 jaar zie ik dat ogenschijnlijk contrasterende werelden van culturen en generaties elkaar enorm kunnen versterken, inspireren. 
In al die jaren heb ik voor mezelf een manier gevonden om dat te mogen en kunnen doen. 

Ik wil gastcolleges geven! Dat zei ik tegen mezelf eind  2011.
Waarover, waar en voor wie wist ik niet.
Het gevoel, de intrinsieke behoefte om te delen was voldoende om mijn ambitie meerdere malen te realiseren en er staan er nog een paar in de agenda.

Door deze crisis worden we meer dan ooit gestimuleerd out of the box te denken en doen.  

De onderwerpen waarover ik spreek gaan over anders denken, anders doen. Over hoe je zonder diploma je droombaan en/of bedrijf kan realiseren.  Over groeien in je baan of als bedrijf. Over leren leren en leermeesters zoeken. Over keuzes maken, door de pijn heen gaan.

Dat zo velen het moeilijk vinden om hun telefoon uit te zetten. ...

Niet standby, still of vliegmodus maar Echt uit.

Als je het niet voor jezelf kan doen doe het dan eens voor dat ding. 
Als blijk van waardering gewoon ff rust gunnen. Schrik niet als je daardoor afkick verschijnselen krijgt...of een schuld gevoel dat je iets mist.  

Probeer ook te vermijden dat je dan meteen naar een Ipad of andere tablet grijpt.
Jij zit toch ook niet de hele dag te wachten op de postbode net als de hond?

Begrijp me niet verkeerd, ik heb zelf enorm veel aan het scherm te danken. Op vierjarige leeftijd leerde ik via de TV Duits door naar Sesamstrasse te kijken. 
Later werd ik ingehuurd als een soort Mr. Data om concepten te onderbouwen.
Bijkomstigheid is dat met mijn ADHD (wat ik toen niet wist) ik in staat ben om grote hoeveelheden info tegelijkertijd te hanteren en te relateren en als icing-on-the-cake ben ik uitgerust (toepasselijk) met beduidend meer energie dan de gemiddelde mens.

Voor mij is een beeldscherm een machine, gereedschap net als een hamer, zaag of meetlint dat je helpt iets te bouwen. Maar dan wel eentje dat je ook enorme kan opslurpen en alles wat er om je heen gebeurd doet vergeten.

Als Poetry Jockey ben ik sinds eind jaren '90 bezig met het verbinden van mensen van 4 tot CEO en rollator. Door hen te laten stilstaan bij momenten van 'Life changing moments' tot het moment  van nu en de gedachte, beeld, gevoel dat daarbij opkomt te benoemen en delen. Wij kennen dat als storytelling maar ik vind storysharing veel duidelijker en passender klinken. De kracht van het middel, de tool, pen en papier, is niet te onderschatten want naast het wetenschappelijke en de vele artikelen hierover is het voor persoonlijk een doorbraak van betekenis geweest.

Dus even geen beeldscherm maar van mens tot mens. 

Mooi maar ook bizar om te zien dat Google CEO, Eric Schmidt in Nova College Tour recentelijk nog het belang van menselijke interactie benadrukte. 
 
"Remember to take at least one hour a day and turn off your devices. 
Shut it down. Learn where the OFF button is.

Take your eyes off the screen, and look into the eyes of the person you love. Have a conversation — a real conversation — with the friends who make you think, with the family who makes you laugh. Engage with the world around you, feel and taste and smell and hug what’s there, right in front of you — and not what’s a click away. "

Ik vraag me dan af of degene die dan klappen zijn dat mensen die zich al aan het vele gebruik ergeren of juist degene die nu een bevestiging hebben dat het tijd wordt om te minderen? 

En wanneer heb jij voor het laatst met pen en papier wat geschreven behalve je boodschappenlijst?

Hieronder de video.
http://newscenter.berkeley.edu/2012/05/14/google-ceo-to-graduates-the-future-doesnt-just-happen/ 

Ik ben zo trots op de Poetry Jockeys!

Bovenal op onze nieuwste PJ Rowie!
Wat hem zo bijzonder maakt is dat hij de jongste PJ (9 jaar) ooit is. Binnenkort zal hij dan ook snel pronken tussen de andere PJs.

Tegelijkertijd ben ik trots omdat het mijn zoon is. 


Ik had het stiekem altijd wel gehoopt.
Maar vond dat hij het zelf moest aangegeven...de interesse en dan de ervaring van het zelf doen.

Nadat hij dat een paar weken terug had gedaan deed zich kort erna de ideale gelegenheid voor om voor Rowie te performen als PJ. 
Hij mocht met ons gedichten op maat gaan schrijven voor stichting Stop Kindermisbruik. 
In korte tijd hebben wij daarmee wij zo'n Euro 300,- opgehaald hebben voor de stichting.

Aan de ene kant bijzonder, aan de andere kant begrijpbaar dat wat in de jaren '90 begon nog steeds haar waarde toont, zelfs aan onze toekomstige jeugd!


Woorden Onthullen Werelden!
 

IDFA,   Surviving Progress: 
"Onze hersenen zijn er niet op toegerust om de snelle technologische veranderingen van de laatste eeuwen bij te benen. 

In de laatste 50.000 jaar is de mensheid fysiek amper veranderd. 98 procent van de tijd van het bestaan van de mensheid, was de mens een jager. 
Daar is de mens fysiek voor gemaakt. 

Maar het mensenbrein is gemaakt voor kortetermijnbeslissingen; vluchten of vechten? Niet voor de problemen van de moderne samenleving en de langetermijnconsequenties die daar uit voortkomen. 

A few weeks ago I laid my eyes down on a 1980s book covering 50yrs of advertising in Holland. 

Reading the pages on the 1970-1980 period, 
it covered so many striking similarities to the time we live in now.

Makes you wonder what we really learnt at school since?

Its time we create a real future.