To me this is one of the nicest and most precious examples of being rewarded for following your passion.

Some years ago the Poetry jockeys were invited (as guests) to attend the opening of a new extension of the Uberhip Fashion Trade-fair Bread & Butter Berlin.

Together with PJ Rob we drove to Berlin little we knew it was going to be one of the worst ever car trips, Amsterdam - Berlin.

I haven't found a proper Dutch translation for the word resilience. 

However I do believe the word and its meaning will become more and more intertwined into our society.
Just like empowerment has been for quite a while covering many areas from mental healthcare to management.  Another 'novel' word I'm sure we'll be seeing more is quantified self. 

Gisteren heb ik tijdens de opening van het Talent naar de Top congres met performer  Ester Natzijl, een controversiële schaak wedstrijd tussen de 17 jarige, Judit Polgar en wereldkampioen Gary Kasparov opnieuw 'uitgespeeld'

Een week ervoor werd ik gevraagd om een theatrale opening te verzorgen voor het congres  Talent naar de Top ,  een initiatief voor meer diversiteit in de Top van het bedrijfsleven.
Omdat schaken een belangrijk thema was werd voorgesteld om op het podium een live schaakspel te spelen. 

Op zoek naar een link tussen schaken en diversiteit, ofwel...schaken en vrouwen werd al snel duidelijk dat ik geen vrouwelijke top schaakster kon noemen. Wel Karpov, Kasparov en Jan Timman met die namen ben ik groot gebracht.  Een beetje surfen leverde 2 opmerkelijke resultaten op.

Ik heb de wens om verschillende werelden te verbinden. 
Al meer dan 20 jaar zie ik dat ogenschijnlijk contrasterende werelden van culturen en generaties elkaar enorm kunnen versterken, inspireren. 
In al die jaren heb ik voor mezelf een manier gevonden om dat te mogen en kunnen doen. 

Ik wil gastcolleges geven! Dat zei ik tegen mezelf eind  2011.
Waarover, waar en voor wie wist ik niet.
Het gevoel, de intrinsieke behoefte om te delen was voldoende om mijn ambitie meerdere malen te realiseren en er staan er nog een paar in de agenda.

Door deze crisis worden we meer dan ooit gestimuleerd out of the box te denken en doen.  

De onderwerpen waarover ik spreek gaan over anders denken, anders doen. Over hoe je zonder diploma je droombaan en/of bedrijf kan realiseren.  Over groeien in je baan of als bedrijf. Over leren leren en leermeesters zoeken. Over keuzes maken, door de pijn heen gaan.

In June,  I performed live on stage at TEDxBinnenhof. In the famous Ridderzaal, the knight's hall, of the Dutch Parliament I closed the event with a wrap-up poem. 

Among the hundreds of guests were the   The King,  Willem Alexander of Orange, and Queen Maxima, Ministers, and Ambassadors. The event had live streams in 41 countries, covering all continents. 

Imagine this; 10 days before the event started TEDx never heard of our project*, their program was full and with such high brow audience, security and protocol, there is never much room for change.   Yet with all these roadblocks in front of us how did we convince them to let us open- and close TEDxBinnenhof?

The answer to this is simple yet fueled with complexity;  we created a storyboard showing the customer journey with all the touchpoint and low-tech interaction tools. As such they were able to understand the idea much quicker, and became convinced of our promise to deliver quality answers, interaction and a shared experience in under 5 minutes.
As a result TEDx received hundreds of authentic ideas for a better world, almost instantly. What better way than to start with a question to the audience first and craft the answers to wrap the day poetically?  
A turn-key low-tech high impact production that inspired them to generate a database with ideas worth sharing.

To me personally, I needed this day to overcome my stage fright and writer's block which I had been carrying for months and for the first time since I co-founded the Poetry Jockeys performers in 1998. I needed something big to go through the pain and acknowledge the stuff I love.

*I am founding member of the The Red Line Project

Dat zo velen het moeilijk vinden om hun telefoon uit te zetten. ...

Niet standby, still of vliegmodus maar Echt uit.

Als je het niet voor jezelf kan doen doe het dan eens voor dat ding. 
Als blijk van waardering gewoon ff rust gunnen. Schrik niet als je daardoor afkick verschijnselen krijgt...of een schuld gevoel dat je iets mist.  

Probeer ook te vermijden dat je dan meteen naar een Ipad of andere tablet grijpt.
Jij zit toch ook niet de hele dag te wachten op de postbode net als de hond?

Begrijp me niet verkeerd, ik heb zelf enorm veel aan het scherm te danken. Op vierjarige leeftijd leerde ik via de TV Duits door naar Sesamstrasse te kijken. 
Later werd ik ingehuurd als een soort Mr. Data om concepten te onderbouwen.
Bijkomstigheid is dat met mijn ADHD (wat ik toen niet wist) ik in staat ben om grote hoeveelheden info tegelijkertijd te hanteren en te relateren en als icing-on-the-cake ben ik uitgerust (toepasselijk) met beduidend meer energie dan de gemiddelde mens.

Voor mij is een beeldscherm een machine, gereedschap net als een hamer, zaag of meetlint dat je helpt iets te bouwen. Maar dan wel eentje dat je ook enorme kan opslurpen en alles wat er om je heen gebeurd doet vergeten.

Als Poetry Jockey ben ik sinds eind jaren '90 bezig met het verbinden van mensen van 4 tot CEO en rollator. Door hen te laten stilstaan bij momenten van 'Life changing moments' tot het moment  van nu en de gedachte, beeld, gevoel dat daarbij opkomt te benoemen en delen. Wij kennen dat als storytelling maar ik vind storysharing veel duidelijker en passender klinken. De kracht van het middel, de tool, pen en papier, is niet te onderschatten want naast het wetenschappelijke en de vele artikelen hierover is het voor persoonlijk een doorbraak van betekenis geweest.

Dus even geen beeldscherm maar van mens tot mens. 

Mooi maar ook bizar om te zien dat Google CEO, Eric Schmidt in Nova College Tour recentelijk nog het belang van menselijke interactie benadrukte. 
 
"Remember to take at least one hour a day and turn off your devices. 
Shut it down. Learn where the OFF button is.

Take your eyes off the screen, and look into the eyes of the person you love. Have a conversation — a real conversation — with the friends who make you think, with the family who makes you laugh. Engage with the world around you, feel and taste and smell and hug what’s there, right in front of you — and not what’s a click away. "

Ik vraag me dan af of degene die dan klappen zijn dat mensen die zich al aan het vele gebruik ergeren of juist degene die nu een bevestiging hebben dat het tijd wordt om te minderen? 

En wanneer heb jij voor het laatst met pen en papier wat geschreven behalve je boodschappenlijst?

Hieronder de video.
http://newscenter.berkeley.edu/2012/05/14/google-ceo-to-graduates-the-future-doesnt-just-happen/ 

Ik ben zo trots op de Poetry Jockeys!

Bovenal op onze nieuwste PJ Rowie!
Wat hem zo bijzonder maakt is dat hij de jongste PJ (9 jaar) ooit is. Binnenkort zal hij dan ook snel pronken tussen de andere PJs.

Tegelijkertijd ben ik trots omdat het mijn zoon is. 


Ik had het stiekem altijd wel gehoopt.
Maar vond dat hij het zelf moest aangegeven...de interesse en dan de ervaring van het zelf doen.

Nadat hij dat een paar weken terug had gedaan deed zich kort erna de ideale gelegenheid voor om voor Rowie te performen als PJ. 
Hij mocht met ons gedichten op maat gaan schrijven voor stichting Stop Kindermisbruik. 
In korte tijd hebben wij daarmee wij zo'n Euro 300,- opgehaald hebben voor de stichting.

Aan de ene kant bijzonder, aan de andere kant begrijpbaar dat wat in de jaren '90 begon nog steeds haar waarde toont, zelfs aan onze toekomstige jeugd!


Woorden Onthullen Werelden!