 Onderstaand gedicht heb ik samen met Arjan Amin geschreven en voorgedragen namens The Red Project als afsluitende samenvatting van het congres Tools in de praktijk dd 29 januari 2014 in de Nieuwe Liefde in Amsterdam We zijn op de wereld voor mekaar voor mekaar
om u te helpen niet waar! We hebben met zijn allen iets verkeerds gedaan Dat zegt de radicaal die in de verte, in de wereld achter mijn remote control, hier in het westen angsthazen zaait. En ik hoor alleen maar van hen, die met die baarden die van dat Allah u Akbar! En zie een terrorist die uit elkaar vliegt In vele stukjes martelaar de journalist oogst dit spektakel en zaait hoge kijkcijfers en weer wat radicalen,.. om u te helpen niet waar. Wat is mijn grens Bewaken zegt de theorie Maar dat is dus kapot moeilijk Verplaatsen in jezelf en de ander altijd transparant zijn niet meegaan in wij en zij O ja, niet handelen naar je angst zijn handvatten om te handelen Koker kijken met Pauw en Witteman Islam en terrorisme… afgelikte boterham Maar het verkoopt als zoete broodjes … later porno op tv. Maar de meeste radicalen krijgen heden ten dage voor hun naam geen eer. De Hooligans, de koppelbazen de extremisten van het geld, de zuidas en de neonazi’s, pedofielen en game magnaten die nachten lang tussen ‘de wereld draait door’ en de wekker in de morgen doden voor het spel… en hoeveel doden kent de crisis? En hoe in Godsnaam krijgen we dat allemaal verbonden? Daar draait het namelijk om ‘Verbinden’ want we zijn er voor mekaar . maar dat is kapot moeilijk man De een begint met een Arabische groet de ander weet het niet en zoekt soms denkt men daardoor met 1-0 achter te staan. Veel jongeren die vatbaar zijn kunnen niet tegen onrecht en onderdrukking van de zwakkere en autoriteit Amsterdam verliest hen aan anderen die over de grens staan en kunnen communiceren Amsterdam verliest hen aan hen die zeggen dat daar wel perspectief is, aandacht dat ze daar nuttig zijn. Amsterdam verliest hen Die willen geven aan de hand die zegt te zullen voeden aan de hand die hoop zegt te geven Tsja, we hebben met zijn allen iets verkeerds gedaan Komt u er nog uit? Wat is er eigenlijk, achter mijn remotecontrol, Nog extreem op onze buis. Wat is ons Utopia? De militair die in Irak zorgt voor het zwarte goud in onze auto De idealist van 15 die in Syrie voor mensenrechten strijdt en doet wat zijn overheid nalaat. voor elkaar voor elkaar… om te helpen. Ik wens op deze wereld dat alle radicalen en alle extremisten een weg terug naar huis moge vinden niet een zwarte niet een witte maar met wat grijze tinten waar ze gezien, gehoord, geliefd en herkend worden. waar ze niet als tweede rangs, vreemde vogel of zwart schaap achter een scherm of in duizend stukjes martelaar in eenzaamheid verdwijnen. ik wens dat onze harten die nu kloppen hier in de zaal vele andere mogen raken, dat het goed wint van het kwaad Dat angsthazen knuffelkonijnen mogen zijn… en ja… we hebben met zijn allen iets totaal verkeerds gedaan. En dat zullen we altijd blijven doen… hier en daar. Daarom zijn we op de wereld, goed en slecht voor MEKAAR Wat zou jij doen? Wat zou jij doen als jij je zo voelt?Als je ziet dat je makkelijk een weg kan vinden. Een enkeltje Lone Wolf of meeliften. Wie wil niet een positief zelfbeeld? Zelfs al heb je een baard of hoofddoek ook dan wordt je enorm op de proef gesteld Zelfs de sleutelfiguur opent niet alle deuren Wie je ook bent je wordt verwacht altijd eerlijk en puur te zijn met kennis van Taboes en bewaken van je grens Een grens waarvan je constant bewust dient te zijn Ja het begint bij jou… en mij. Maar die grens kan je in overleg verleggen. Want jouw grens is niet die van mij het is onze grens die stap is gezet vandaag ook met de jongere erbij en als het TE wordt dan zei mijn oma altijd ‘en de oude zielen hebben vaak gelijk’ als het te wordt dan is het tijd voor de andere Li maar dat is kapot moeilijk man! Onderstaand gedicht heb ik geschreven na het horen van 6 krachtverhalen over keerpunten van clienten en begeleiders geschreven tijdens de workshop die ik faciliteerde samen met Empowerpoin.nl op de inspiratie dag van het RIBW AVV. 
The poem titled Image was made into a song. You can listen to it by clicking the poem below. To listen to more and the story behind the forthcoming of the album and my involvement click here.   Last minute and unknown until the initial second
Faces that say There lies a background Flashes of memory Remembrance…. maybe Recollection of East is where the flashes reach Floating into ageless water Seeking the height of sharing your time The roof in the West  De dam in de stroming
De gebroken brug Wat was zal nooit meer zo zijn Ratio laat zich constant verassen door de enige eigen waarheid Het straffen van de zelf de reis naar het verleden  Vraag en antwoordt zijn aanwezig
Het binnentreden van de voorjaarstuin doet de geur van bloei onthullen De oase van de vloeiende balancering zal nooit verdwijnen Het onbekende van het bekende brengt verwarring teweeg De muur omringt de kracht van alles wat leven zal De jeugd van dat wat zal zijn  De fluwelen handschoen van het wroede gehalte.
Zacht doch streng Immer vertrouwen Kwaad wordt bestreden Niets zal doen weerhouden om de poorten te openen Keer op keer verzacht hij weer Keer op keer prikkelt hij weer Clipper van het genot, varend tot op het bot Naar ontdekking van de innerlijke pijn  Het vermogen te kunnen ontvangen dat wat is van de anderen
De aanwezigheid van het gevoel....... dat verblijd Continue de stroming, de kracht te vervoeren De levenslust, doorgaan naar meer Een gift om te koesteren Een bijzonder leven Jouw vraag met mijn antwoord in jouw jonge jaren bracht ons naar de voetstappen die jij nu kan dragen |
AuthorI write about my road, path, believe, ideas, trust and friendship. Categories
All
|
RSS Feed
