Martijn Timmermans
  • Home
  • Meeting Design
  • Speaking
  • Storytelling
    • Workshops
  • Contact

NL conference samengevat in een gedicht

27/6/2014

 
Foto
Gedicht van The Red Line Project ter afsluiting 
van de NL Conference 
Voorgedragen door Poetry Jockeys Martijn Timmermans en Tim Corporaal

Een reis door de zintuigen
Een reis door het oorverdovende geluid van een netwerkende eventbranche
Een reis langs inspiratie
in workshops,
in zakjes,
in collega’ s 

De flow van dingen
Ik dwaal door het zand van vroeger en nu
Het neemt me mee naar de geur van zee
Het zilte dek
Toen een ansichtkaart nog de aandacht kreeg
We zandkastelen bouwden, schelpen zochten
de geur van vers gebrande koffie je van binnen met warmte vulde 
Rituelen, vertrouwd en gelukkig 

We vertellen hier een verhaal
Maar maken onze woorden uit? 
Of is het hoe we staan?
Hoe we spreken? 
Geeft een kalmerende geur het verhaal flow?
Maken geprojecteerde visuals het verhaal levend?
Geeft een zwoele wind het verhaal warmte? 

Maar niets is wat het lijkt 
Toch? 
Of toch wel?
Is jouw verhaal ook mijn verhaal?
Of vullen wij elkaar aan?
Is een dennenappel iets om aan te pulken?
Does it bring back Christmas memories? 
Of laat je eekhoorns erover spreken?

Wordt inspiratie wel gevonden in zintuigen?
Of wordt het gevonden in ons? 
De mensen, het samenzijn?
Nieuwe gezichten,
nieuwe gedachten,
nieuwe inzichten,
nieuwe kansen
Een nieuwe horizon om onze reis te vervolgen
Een nieuw hoofdstuk in ons verhaal
En ondanks dat onze zintuigen hierbij helpen, 
zijn het de mensen die elkaar inspireren 
Wij zijn de magie
De buigende lepel

Mijn rode hartjes, mijn passie
Een USB stick, water, schelpen, parfum 
Een foto van een kind
Gaven ons nieuwe verhalen

Zo gesloten als we normaal kunnen zijn
Zo open zijn we hier
Ons geconditioneerd gedrag wordt verbroken
Als een legioen op het WK binnen de eventbranche,
zijn we hier…. samen 

En nietjes zorgen voor verbinding
Elastiek toonde zijn vergankelijkheid
Ik voel me vrij om te kiezen
Om te delen
Te ontdekken dat niet alles los zand is
Dat zich ook in hard materiaal 
Een zacht verhaal bevindt 

Wat vanochtend een nieuw gezicht was, is nu een bekende 
Een bekende waar we verder mee gaan
Een samenwerking is net zo goed een 'jumpingboard for a breakthrough'

We  zijn  op  de  wereld  voor  mekaar  voor  mekaar

29/1/2014

 
Foto
Onderstaand gedicht heb ik samen met Arjan Amin geschreven en voorgedragen namens The Red Project als afsluitende samenvatting van het congres Tools in de praktijk dd 29 januari 2014 in de Nieuwe Liefde in Amsterdam


We zijn op de wereld voor  mekaar voor mekaar
om u te helpen niet waar!
We hebben met zijn allen iets verkeerds gedaan
Dat zegt de radicaal die in de verte, in de wereld achter mijn remote control,
hier in het westen angsthazen zaait.
En ik hoor alleen maar van hen, die met die baarden
die van dat Allah u Akbar!
En zie een terrorist die uit elkaar vliegt
In vele stukjes martelaar
de journalist oogst dit spektakel en zaait hoge kijkcijfers
en weer wat radicalen,.. om u te helpen niet waar.

Wat is mijn grens
Bewaken zegt de theorie
Maar dat is dus kapot moeilijk
Verplaatsen in jezelf en de ander
altijd transparant zijn
niet meegaan in wij en zij
O ja, niet handelen naar je angst
zijn handvatten om te handelen

Koker kijken met Pauw en Witteman
Islam en terrorisme… afgelikte boterham
Maar het verkoopt als zoete broodjes
… later porno op tv.
Maar de meeste radicalen krijgen heden ten dage
voor hun naam geen eer. De Hooligans, de koppelbazen
de extremisten van het geld, de zuidas en de neonazi’s,
pedofielen en game magnaten
die nachten lang tussen ‘de wereld draait door’
en de wekker in de morgen
doden voor het spel… en hoeveel doden
kent de crisis? En hoe in Godsnaam krijgen we dat allemaal verbonden?
Daar draait het namelijk om ‘Verbinden’
want we zijn er voor mekaar .
maar dat is kapot moeilijk man

De een begint met een Arabische groet
de ander weet het niet en zoekt
soms denkt men daardoor met 1-0
achter te staan.

Veel jongeren die vatbaar zijn
kunnen niet tegen onrecht en onderdrukking van de zwakkere en autoriteit
Amsterdam verliest hen aan anderen die over de grens staan
en kunnen communiceren

Amsterdam verliest hen aan hen die zeggen
dat daar wel perspectief is, aandacht
dat ze daar nuttig zijn.

Amsterdam verliest hen
Die willen geven aan de hand
die zegt te zullen voeden
aan de hand die hoop zegt te geven

Tsja, we hebben met zijn allen iets verkeerds  gedaan
Komt u er nog uit?
Wat is er eigenlijk, achter mijn remotecontrol,
Nog extreem op onze buis.
Wat is ons Utopia? De militair die in Irak
zorgt voor het zwarte goud in onze auto
De idealist van 15 die  in Syrie voor mensenrechten strijdt
en doet wat zijn overheid nalaat.
voor elkaar voor elkaar… om te helpen.
Ik wens op deze wereld dat alle radicalen en alle extremisten
een weg terug naar huis moge vinden
niet een zwarte niet een witte maar met wat grijze tinten
waar ze gezien, gehoord, geliefd en herkend worden.
waar ze niet als tweede rangs, vreemde vogel of zwart schaap
achter een scherm of in duizend stukjes martelaar
in eenzaamheid verdwijnen.
ik wens dat onze harten die nu kloppen hier in de zaal
vele andere mogen raken, dat het goed wint van het kwaad
Dat angsthazen knuffelkonijnen mogen zijn…
en ja… we hebben met zijn allen iets totaal verkeerds gedaan.

En dat zullen we altijd blijven doen… hier en daar.
Daarom zijn we op de wereld, goed en slecht
voor MEKAAR

Wat zou jij doen?
Wat zou jij doen als jij je zo voelt?Als je ziet dat je makkelijk
een weg kan vinden.
Een enkeltje Lone Wolf of meeliften.
Wie wil niet een positief zelfbeeld?
Zelfs al heb je een baard of hoofddoek
ook dan wordt je enorm op de proef gesteld
Zelfs de sleutelfiguur opent niet alle deuren

Wie je ook bent je wordt verwacht
altijd eerlijk en puur te zijn
met kennis van Taboes
en bewaken van je grens

Een grens waarvan je constant
bewust dient te zijn
Ja het begint bij jou…
en mij.
Maar die grens kan je in overleg
verleggen.
Want jouw grens is niet die van mij
het is onze grens
die stap is gezet vandaag
ook met de jongere erbij
en als het TE wordt
dan zei mijn oma altijd
‘en de oude zielen hebben vaak gelijk’
als het te wordt
dan is het tijd voor de andere Li

maar dat is kapot moeilijk man!

het verschil voor aiden

2/12/2013

 
Foto
Onderstaand gedicht is geschreven ter afsluiting van een bijeenkomst over de zorgtransitie voor consultatiebureau medewerkers GGD Hollands Midden.

Geschreven en voorgedragen door Martijn Timmermans en Robin van Krieken

Een terugblik
We beginnen staand
Want veel zitten is dodelijk volgens een recent persbericht
Gelukkig zitten we wel aan tafel bij VWS met logopedie
Een succes
Subsidies mogen we houden wanneer een opleiding is afgerond
Het ketenbezoek tijdens de sectordag vond het bestuur leuk
Leuk is ook dat we sinds vandaag mogen doen met een pneu minder
De Uitdaging!!!
Scenario III
Wat dan met I of II of IV?

Flexibel, buigzaam en bereid
tot verandering van bovenaf
De reden voor dit vak was ’t niet
Helpen, zorgzaam en klaarstaan
voor wie dat noodt
met onvoorwaardelijke ondersteuning & vertrouwen
van bovenaf
Zou dat niet prachtig zijn?
Nóg meer trots & voldoening
Omdat bereikt wordt waar ’t werkelijk om draait!
De jeugd, de ouders, de omgeving in contact
In dialoog
En zo per specifiek probleem
weg van de standaard
een eigen oplossing

Hoeveel vet zit er nog op die dikke beer?
Die moet de winter door en liever ligt ie lekker naast mijn kinderen
Die Teddybeer
Want die kregen ze toen ze het ziekenhuis verlieten
Daar stond ik dan

Gelatenheid en somberheid
Over nieuwe concepten van ’t management
Gaat dat werken?
Wel of niet?
En maakt ‘t uit?
Tot groot verdriet
ik zie het niet
Dus klamp ik me vast aan de trots
die ik voel
als ouders en kind
de dialoog aangaan

Daar stond ik dan
te wachten op de ambulance
mijn 2 kinderen, mijn vrouw
over ziekenhuizen verdeeld
met de bodem in beeld en ‘t  dak op mijn nek
vecht je voor een uitweg
want alles staat even stil
en toch moet je verder
door het losse zand
Als alles zo in puin lijkt te zijn zoek je naar dat wat wel is
De oerbasis
Mijn gezin was even weg
Er was geen plan en nergens een regisseur

De dialoog aangaan
Managers met werkvloer
En werkvloer met elkaar
De ouders op gelijke vlak
met management en kroost
Waar allen gelijkwaardig zoeken naar een oplossing
is resultaat niet ver
verwijderd van succes

In tijden van transitie, bestaat een harde waarheid niet
Laat ’t besef maar leven,
dat iedereen hetzelfde streeft
Een goede zorg voor zorgenden
Een goede zorg voor zorg
Vóór zorg

De auto waarin mijn vrouw en kinderen reden, werd de pas afgesneden
Door een vrachtwagen op volle snelheid
Iets wat van buiten komt
Recht op je af
Mijn vrouw bleek zwanger van ons 3e kind
Doodsangsten hebben we uitgestaan
Hoe het hem zou vergaan
Krampachtig zoek je de verbinding
Het gezin
Een stille roep om help werd natuurlijk niet gehoord
“Eigen kracht, zoek het in je omgeving”

Aiden was geboren, zijn gezondheid sukkelde nog maanden door
Met revalidatie en artsen voor de rest van het gezin was één
regisseur nog steeds niet gevonden
Aiden groeide al 2 maanden niet meer
Mijn vrouw was ten einde raad
We vonden geen gehoor

Dat op het consultatiebureau de behandelaar direct de huisarts belde
Dat contactmoment, die steun
Dat gevoel van je wordt gehoord
Dat maakte voor ons het verschil
Voor Aiden

ik was 12 en zo

1/10/2013

 
Onderstaand gedicht heb ik geschreven na het horen van 6 krachtverhalen over keerpunten van clienten en begeleiders geschreven tijdens de workshop die ik faciliteerde samen met Empowerpoin.nl op de inspiratie dag van het RIBW AVV.
Foto

ik doe het wel

11/9/2013

 
Foto

jouw moment

6/8/2012

 
Foto
Tikketik
Op jou viel mijn keuze
Ontleed mij maar
Laat me in je dwalen
Bedwelmen in je geesteskind
Laten we rusten

Niet het een 
niet het ander
Maar nu is jouw moment even daar


het verleden

16/1/2002

 
Foto
De dam in de stroming
De gebroken brug
Wat was zal nooit meer zo zijn
Ratio laat zich constant verassen door
de enige eigen waarheid
Het straffen van de zelf
de reis naar het verleden


 


het onbekende van het bekende

15/8/2001

 
Foto
Vraag en antwoordt zijn aanwezig
Het binnentreden van de voorjaarstuin doet de geur van bloei onthullen

De oase van de vloeiende balancering zal nooit verdwijnen
Het onbekende van het bekende brengt verwarring teweeg

De muur omringt de kracht van alles wat leven zal
De jeugd van dat wat zal zijn


nostalgie

17/4/2001

 
Foto
Het hebben van dat wat ooit was
Te streven naar de ontdekking van zelf
Vloei zal altijd blijven
Kennis van de bloem dat ontstaat
in de losse grond
Voelen van de waarheid
Geluid van de drang
Het hopen van meer
Zien van de onmacht
Horen van de eenzaamheid
De angst van het vertrouwen 
van wat ooit was



suiker van het leven

6/3/2000

 
Foto
Suiker van het leven
Rust en toch ook streven
Nooit zal daarom niet bestaan
Ontwaker van mijn vulkaan
Belegered door het warme goud
Jouw aanwezigheid heeft mij immer vertrouwd
Niets zal doen weerhouden
jou binnen mij te houden

<<Previous

    Author

    I write about my road, path, believe, ideas, trust and friendship.   
    About choice, following your dreams to go beyond the ‘normal’.
    About overcoming your fears and finding your strength. 
    I write about giving back jobs at high end position in times of crisis. 
    About how to be your own product, about people I meet, who inspire me, connecting cultures, generations  and industries. 
    About creating your own education and  how love and trust is the basic of everything, connecting everything. 

    Categories

    All
    Beperking
    English
    Inlevingsvermogen
    Keuze
    Kracht
    Maatwerk
    Nederlands
    Now
    Ontdekking
    Passion
    Phoetry
    Resilience
    Stilte
    Verlangen
    Vertrouwen
    Vrijheid

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • Meeting Design
  • Speaking
  • Storytelling
    • Workshops
  • Contact