 Terwijl je ogen dwalen in donker en licht
Je lippen dansen op klanken Je vingers de ruimte dirigeren Je oren over geluiden waken zullen wij naast je staan  Geiser-bronnen
overspoelen de wintertuin Moment op moment het inhaleren van het levenselixer Continuiteit van de stroming Gegeseld door het ritme van het orkest in een konstant dirigeren Ontkiemt verschijning in het oerwoud van zelf Bloei van het onverwachte zal de vrijheid doen geven  De geestesbron wordt opgewekt
Kalme meren bekleden de huid De stilte is de verschaffer van het geluid De porseleinen pot staat op springen Zij kan de nacht niet beminnen Vervlogen beelden zijn zij waar? Wie weet waar is het gevaar? Het tikken van de doorgang moet worden vergeten Jouw eeuwige zijn heb ik nooit willen weten  De dam in de stroming
De gebroken brug Wat was zal nooit meer zo zijn Ratio laat zich constant verassen door de enige eigen waarheid Het straffen van de zelf de reis naar het verleden  Vraag en antwoordt zijn aanwezig
Het binnentreden van de voorjaarstuin doet de geur van bloei onthullen De oase van de vloeiende balancering zal nooit verdwijnen Het onbekende van het bekende brengt verwarring teweeg De muur omringt de kracht van alles wat leven zal De jeugd van dat wat zal zijn  De fluwelen handschoen van het wroede gehalte.
Zacht doch streng Immer vertrouwen Kwaad wordt bestreden Niets zal doen weerhouden om de poorten te openen Keer op keer verzacht hij weer Keer op keer prikkelt hij weer Clipper van het genot, varend tot op het bot Naar ontdekking van de innerlijke pijn  Het hebben van dat wat ooit was
Te streven naar de ontdekking van zelf Vloei zal altijd blijven Kennis van de bloem dat ontstaat in de losse grond Voelen van de waarheid Geluid van de drang Het hopen van meer Zien van de onmacht Horen van de eenzaamheid De angst van het vertrouwen van wat ooit was  Het vermogen te kunnen ontvangen dat wat is van de anderen
De aanwezigheid van het gevoel....... dat verblijd Continue de stroming, de kracht te vervoeren De levenslust, doorgaan naar meer Een gift om te koesteren Een bijzonder leven Jouw vraag met mijn antwoord in jouw jonge jaren bracht ons naar de voetstappen die jij nu kan dragen  Warme zonnestralen
onthulde de nieuwsgierigheid van het andere Kijkend door het sleutelgat van je eigen dagboek doet jou ontdekken Ieder moment is er een om te ontvangen Anderen kunnen de open armen verwachten Geen kruising op de levensreis doet verwarren Geen versperring doet verstarren De weg wordt volbracht met jouw wil en kracht Ach wat is de doel van taal als deze niet kan voelen. |
AuthorI write about my road, path, believe, ideas, trust and friendship. Categories
All
|
RSS Feed
